Zussen en collegas
Kraamverzorgsters Mirjam & Erica: zussen en al zo’n 20 jaar collega’s
Kraamverzorgsters Mirjam & Erica werken sinds eind 2017 bij KraamzorgXL. 20 Jaar geleden zijn ze tegelijk begonnen met de opleiding.
“Eigenlijk wilde ik vroeger, toen ik nog op de lagere school zat, al kraamverzorgster worden. Maar vanuit onze opvoeding hebben we meekregen dat je een vervolgopleiding kiest waarbij je daarna garantie op een baan hebt. In de zorg was toen een overschot aan personeel. En er was grote vraag naar kantoorpersoneel. Dus heb ik MEAO gedaan.”, aldus Mirjam.
Erica: “Het is nu niet meer voor te stellen dat er geen banen in de zorg zijn.”
Samen starten met de opleiding
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. En toen Mirjam en Erica kinderen kregen kwam het idee om de opleiding tot kraamverzorgster te gaan volgen. Mirjam: “Ik kwam met het idee bij Erica en die zag dat eigenlijk ook wel zitten. We zijn vervolgens allebei in 2001 gestart.”
Erica: “Mijn interesse in de kraamzorg is vooral na de geboorte van de kinderen aangewakkerd. De zorg heeft mij altijd getrokken. Ik ben koffie gaan drinken bij Liesbeth. Zij werkte al als kraamverzorgster en heeft ons meer verteld over het vak. Tot op de dag van vandaag gaan we nog steeds bij elkaar op de koffie.” “En we zijn ook nog eens collega’s.”, vult Mirjam aan.
Mirjam & Erica zijn 20 jaar geleden bij dezelfde werkgever als Liesbeth gestart en zijn nu nog steeds collega’s, maar dan bij KraamzorgXL. Liesbeth werkt al vanaf haar 19e in het kraamzorg.Lees hier waarom Liesbeth haar werk zo bijzonder en leuk vindt.
Het kraamvak door de jaren heen
Erica: “Ik vind de diversiteit in de kraamgezinnen heel leuk. Je komt bij verschillende gezinnen binnen. Daar mag je dan zorgen voor moeder en kind. En natuurlijk ook voor de andere gezinsleden. Je komt 8 dagen over de vloer bij het kraamgezin. Je begint ergens aan en maakt dat vervolgens af.”
Mirjam en Erica zien wel dat het vak is veranderd ten op zichtte van 20 jaar geleden. Mirjam: “20 Jaar geleden gaven we nog 64 uur zorg aan een kraamgezin.” Dat is nu een stuk minder. Erica vult aan: “We stapte ’s ochtends vroeg het gezin binnen, vader ging werken en wij zorgde de hele dag voor moeder, baby en de andere kinderen. ’s Avonds kookte we het eten en daarna gingen we naar huis. Vaders zijn nu meer thuis, ook omdat ze nu meer recht op verlof hebben. En daarnaast kunnen de vaders ook meer in huis dan 20 jaar geleden. 😉”
Twee zussen bij twee andere zussen
De zorg die hen allebei is bijgebleven: “We hebben gekraamd bij twee zussen in dezelfde kraamweek. De laatste dag van de kraamweek gingen de zussen bij elkaar op kraamvisite. Inmiddels zijn hun kinderen 18 jaar.”
Mirjam: “En dat hebben we ook twee keer bij twee broers gedaan. Dat zijn wel hele bijzondere dingen. Daarnaast heeft Erica heeft bij mijn kleindochters gekraamd. Erica: “En we hebben samen bij andere familieleden gekraamd. Ook bij een tweeling, daar was ik aan het kramen en Mirjam kwam in haar vrije tijd meehelpen.”
De overstap naar digitaal werken
Mirjam en Erica zijn bijna tegelijk bij KraamzorgXL begonnen en werken hier met veel plezier. Erica: “Het team is erg leuk, goede arbeidsvoorwaarden en de werktablet, werktelefoon en werkauto met tankpas zijn erg fijn.”
Sinds de zomer van 2021 werk KraamzorgXL volledig digitaal in de kraamgezinnen. Dat was soms een beetje wennen. Erica: “Het digitale werken, daar hadden wij wel even onze bedenkingen bij. We zijn 50+ , blond en niet van de digitale generatie. Het was een hele verandering. Maar wel een hele goede. Ik vind het nu echt heel prettig werken. De gezinnen vinden het heel fijn. We zijn nu ook veel sneller klaar met alles invullen.”
Zussen & collega’s
Naast collega’s zijn ze natuurlijk ook nog ‘gewoon’ zussen. Mirjam: “We zien elkaar ook veel buiten werk om. Iedere avond na het eten gaan we samen wandelen. En dan gaat het echt niet alleen over ons werk.”
Erica: “We zijn heel erg hetzelfde. Aan één woord of blik hebben we genoeg. Dat werkt heel prettig. Als ik een keer voor Mirjam inval, dan merkt een gezin geen verschil. Broertjes en zusjes in de kraamgezinnen hebben nooit door als de ander komt. Dat vind ik een mooi compliment.”